Με ποιο τρόπο το Σώμα θυμάται;

Το σώμα είναι ο «βιωτής» της ανθρώπινης εμπειρίας. Το σώμα βιώνει και θυμάται κάθε πόνο από εγκυμοσύνες μέχρι εγχειρίσεις και βιαιότητες εναντίον του. Κάθε μέλος του σώματος μας έχει κάτι να πει κάτι ή να εκφράσει κάτι. Τα χέρια μπορεί να αισθάνονται εντάξει αλλά τα πόδια να νιώθουν καθηλωμένα, το κεφάλι να πονάει αλλά η καρδιά να αισθάνεται όμορφα. Αυτό κάτι σημαίνει.

Θυμηθείτε πόσες εκφράσεις έχουμε για αυτά που μας συμβαίνουν ως γεγονότα στη ζωή μας, «πάγωσα», «ακινητοποιήθηκα», «μούδιασα», «έτρεμα», «είμαι πτώμα», «μπλέδιασα από το κρύο», «κοκκίνισα από την ντροπή μου», κλπ. Όμως και οι στάσεις του σώματος μας προδίδουν πως αισθανόμαστε. Ο Wilhelm Reich το αναφέρει ως «η πανοπλία» που φοράμε. Αυτή η πανοπλία θέλει κάθαρση και αντικατάσταση.

Στη σωματική ψυχοθεραπεία το σώμα θυμάται, το σώμα είναι ζωντανό και έχει πολλά να πει. Μέσα από τεχνικές bodywork απελευθερώνονται μπλοκαρίσματα αλλά και μέσα από τον ελεύθερο συνειρμό το σώμα φτιάχνει μια ιστορία. Στη δύση υπάρχει φοβερός διαχωρισμός μεταξύ νου και σώματος, πνεύματος και φύσης. Δεν αντιλαμβανόμαστε ότι όλα αυτά είναι ένα με εμάς. Τότε γυρνάμε πίσω να ενωθούμε μέσα από αυτή τη θεραπεία με όλα μας τα κομμάτια. Ο Ράιχ δημιούργησε τον όρο "πανοπλία" για να περιγράψει εκείνα τα άκαμπτα μοτίβα ασυνείδητου μυϊκού σώματος που βρίσκουμε στο κεφάλι, το σαγόνι, τον αυχένα, τον ώμο, τον θώρακα, το διάφραγμα, τη λεκάνη, τα πόδια, τα χέρια, τα χέρια και τα πόδια μας (Reich, 1949, Dychtwald 1977). Αυτό που μας έδειξε ήταν ότι αυτές οι άκαμπτες δομές δεν ήταν το αποτέλεσμα φυσικού ή σωματικού στρες αλλά άμεσων εκφράσεων ψυχικού τραύματος, βαθιά καταπιεσμένων συναισθημάτων και βασικής ασυνείδητης άρνησης για τη ζωή. Όλη η λίμπιντο (σεξουαλική ενέργεια απαραίτητη για την καλή λειτουργία του οργανισμού)  που πρέπει να ρέει έξω από τον οργανισμό και στη ζωή, όσο και αν είναι συγκλονιστική, παραμένει κλειδωμένη κάτω από το μυϊκό σύστημα. Αυτό με τη σειρά του καταστέλλει την αυτόνομη λειτουργία, επηρεάζει αρνητικά την οργανική λειτουργία και συχνά στρεβλώνει ολόκληρη τη σκελετική στάση (Reich, 1949, Alexander, 1971).

Για να δώσουμε μερικά παραδείγματα: εάν ένα παιδί ζει με το φόβο ότι θα χτυπηθεί από έναν βάναυσο γονέα, μαθαίνει να μαζεύει και να σηκώνει τους ώμους του για να προστατεύει το κεφάλι του. Αν δεν υπάρχει απελευθέρωση από αυτόν τον φόβο, η αμυντική θωράκιση ώμων δεν είναι ποτέ χαλαρή και ούτε αντίστοιχα είναι το σφιχτό "νευρικό" του στομάχι και η ανησυχητική ρηχή αναπνοή του. Μετά από λίγο το παιδί προσαρμόζεται στο να είναι μόνιμα «σε κατάσταση προειδοποίησης», έτσι ώστε ο φόβος να παραμένει κλειδωμένος στον οργανισμό του με τη μορφή χρόνιων ανερχόμενων ώμων, λυγισμένων πίσω, σφιχτού θώρακα και στομάχου. Μια συγκεκριμένη σταθερή στάση (Kurtz 1976).

Σε πνευματικό επίπεδο ως ψυχή. Η ψυχή - προσωπικότητα έχει ξεχάσει το σώμα όχι! Το σώμα θυμάται! Το υποσυνείδητο θυμάται. Το συνειδητό είναι τώρα κάτω από μια νέα προσωπικότητα της τωρινής μας ζωής και δεν θυμάται ούτε την ενδιαφέρουν οι προηγούμενες εμπειρίες. Μέσα από μια μεγάλη διαδικασία ενσαρκώσεων το σώμα μεταφέρει μνήμες στο σημερινό μας σώμα προκαλώντας τις ίδιες ασθένειες, τα ίδια τραύματα, συμπτώματα ή και πολλές φορές τα ίδια ατυχήματα. Άλλοτε μας μεταφέρει πολλές από τις ανεξήγητες μας φοβίες όπως το ύψος, τα αεροπλάνα, η θάλασσα, το νερό, τη φωτιά, τα ζώα κ.α.

Δες τις έρευνες από τον Ψυχίατρο Ian Stevenson

Γιατί συμβαίνει αυτό και μεταφέρονται οι μνήμες στην τωρινή μας ζωή;

Οι πληροφορίες αυτού που ζήσαμε μεταφέρονται μέσω της κυτταρικής μας μνήμης και μέσω του αιθερικού – ενεργειακού μας πεδίου. Πληροφορίες που έζησε το σώμα τότε αλλά που τελικά τα ψυχικά τραύματα από τις σωματικές εμπειρίες – σοκ δεν έχουν ακόμη επιλυθεί. Έτσι τα κουβαλάμε μαζί από ζωή σε ζωή μέχρι το τραύμα να επιλυθεί και να κατανοηθεί. Τότε το σώμα απελευθερώνεται από το σύμπτωμα, την τάση για αυτχήματα ή τη φοβία.

Με ποια τεχνική αυτό το επιτυγχάνουμε;

Μέσα από την σταδιακή χαλάρωση και τον οραματισμό πάμε μέσα στα κύτταρα του σώματος μας, στο σημείο που υπάρχει το μπλοκάρισμα. Ο άνθρωπος βιώνει την τότε μνήμη και έπειτα την απελευθερώνουμε μέσα από πολλαπλές σωματικές τεχνικές. Γίνεται το πολυπόθητο «ξεπάγωμα της ενέργειας» και ο οργανισμός είναι ξανά υγιής. Οι φοβίες και τα σωματικά μπλοκαρίσματα φεύγουν. Ο άνθρωπος βιώνει κάθαρση και απελευθέρωση από το σύμπτωμα.

Μια βαθιά θεραπεία βασισμένη σε ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις.Τα αποτελέσματα αυτής της θεραπείας είναι πολύ ευργετικά για το ανθρώπινο σώμα, την ενέργεια του, την κατανόηση του σώματος του, την υγεία του.