Για τους περισσότερους ανθρώπους η σκέψη είναι μια διαδικασία εσωτερικού μονόλογου. Υπάρχει ένας ομιλητής μέσα στο μυαλό μας που μας περιγράφει όλη την ημέρα την απόδοση μας. Αυτός ο εσωτερικός ομιλητής είναι ο κριτής που συνεχώς είναι ανήσυχος και ανικανοποίητος. Εάν έχουμε την τάση να τον ακούμε τότε χάνουμε την ουσία της ύπαρξης μας σε σχέση με τον αληθινό μας εαυτό και το περιβάλλον γύρω μας. Είναι καλύτερα να ακούμε τον παρατηρητή που κατοικεί και αυτός στο μυαλό μας, που ζει την στιγμή και που μας μεταφέρει την πραγματικότητα, έτσι όπως είναι τα πράγματα αυτή τη στιγμή.

Οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας είναι σαν μια συνεχή δίνη, σαν μια ταραχώδη θάλασσα, ένας χείμαρρος που μας παρασύρει. Ο κριτής παρασύρεται από τα κύματα και φωνάζει με κάθε τρόπο για να ακουστεί. Ο παρατηρητής από την άλλη μεριά κάθεται ήρεμος στην ακτή της θάλασσας παρατηρώντας την ταραχή, μελετώντας αυτή την εμπειρία.

Ο κριτής είναι σαν ένα μικρό απείθαρχο παιδί και ο παρατηρητής σαν ένας σοφός γέροντας. Ο κριτής είναι μια αντανάκλαση του κατωτέρου εαυτού μας, του ανασφαλή εαυτού και ο παρατηρητής είναι ο ανώτερος εαυτός μας, το θειο πνεύμα που κατοικεί μέσα μας.

Οι 6 μεγάλες διαφορές μεταξύ τους

Κριτής                                                                                               

1. Απολαμβάνει την καλή ζωή, προτιμάει την ευχαρίστηση από τον πόνο.
2. Του αρέσει να κάνει συγκρίσεις.
3. Του αρέσει να είναι ο κριτής του καλού και του κακού και να απονέμει τις «δικαστικές αποφάσεις».
4. Μιμείται την φωνή μας για να τον ακούμε.
5. Υπερβάλει και παραμορφώνει την πραγματικότητα.
6. Βγαίνει αθώος – θύμα και οι άλλοι ένοχοι – θύτες.

Παρατηρητής

1. Συμπεριφέρεται στην ευχαρίστηση και στον πόνο με την ίδια γαλήνη.
2. Κάνει ορθό απολογισμό σε οτιδήποτε βλέπει.
3. Επαγρυπνά στο τώρα.
4. Είναι πάντα ειλικρινής με τον εαυτό του και τους άλλους.
5. Έχει αίσθηση της αναλογίας.
6. Δεν ασχολείται με την κατάσταση θύμα ή θύτης γιατί γνωρίζει ότι αυτό το πεδίο είναι μια κατάσταση του κριτή.

Συμπέρασμα: Όσο περισσότερο ακούμε τον εσωτερικό κριτή, τόσο λιγότερο είναι το μυαλό μας ελεύθερο για δημιουργικές, έξυπνες λύσεις στα προβλήματα μας.

Τρόπος εξημέρωσης του Κριτή: Μια καλή λύση για να ηρεμήσουμε τον κριτή και να επιτρέψουμε στον παρατηρητή να αναδυθεί είναι ο διαλογισμός στην τεχνική του mindfulness – αυτοσυνείδηση.

Η πρακτική μας βοηθά στο να εξημερώσουμε τον κριτή και να παραμείνουμε όσο περισσότερο μπορούμε στην μαγεία του Τώρα.

Δοκιμάστε για σήμερα αυτή την απλή άσκηση:

1. Καθίστε σε ένα τραπέζι με ένα μικρό αντικείμενο μπροστά σας, όπως μια κούπα, ένα ποτήρι, μια αλατιέρα.
2. Κοιτάξτε προσεκτικά το αντικείμενο για μερικά λεπτά, παρατηρώντας τα πάντα για αυτό, χωρίς να το πιάνετε ή να του αλλάζετε την θέση. Απλά παρατηρήστε πως είναι χωρίς να κρίνεται εάν είναι ωραίο ή τη χρησιμότητα του.
3. Επικεντρωθείτε στις αισθήσεις. παραμένοντας ακίνητοι κλείστε τα μάτια σας και αντιληφτείτε το σώμα σας σε σχέση με το σημείο που καθόσαστε, τα ρούχα πάνω στο σώμα, την αίσθηση που δίνουν, εάν αισθάνεστε τυχόν πίεση στο σημείο που κάθεστε σε σχέση με την καρέκλα ή τον καναπέ.
4. Αφήστε μερικές στιγμές να συγκεντρωθείτε στους ήχους γύρω σας. Μπορεί να είναι η αναπνοή σας, ένας γείτονας που τραγουδάει, ένα πουλί που κελαηδάει.
5. Ανοίξτε τα μάτια σας και παρατηρήστε ξανά τα πάντα γύρω σας.

 Έστω αυτά τα ελάχιστα λεπτά παρατήρησης πως σας κάνουν να νιώθετε τώρα; Μήπως λίγο πιο ήρεμοι; Μήπως όλα φαίνονται πιο ζωντανά;

Tip: Η πρακτική στο mindfulness μας μαθαίνει να επαγρυπνάμε στο Τώρα και να εξημερώνουμε τον κριτή μέσα μας. Μας βοηθά στο να αρχίζουμε να βλέπουμε ξανά την ομορφιά γύρω μας!